Minister Zdrowia wydał 5 stycznia 2012 r. rozporządzenie w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz.U. z 2012 r. Nr 4, poz. 14).

Stan zdrowia, możliwość leczenia przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych i przebieg choroby będącej wskazaniem do leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, efekty wcześniejszego leczenia uzdrowiskowego, a nawet zdolność pacjenta do samoobsługi lub samodzielnego poruszania się lub przemieszczania się — w przypadku osób na wózkach inwalidzkich, będzie oceniał lekarz przy kwalifikowaniu pacjenta do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego. Tak zdecydował Minister Zdrowia, wydając 5 stycznia 2012 r. rozporządzenie w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz.U. z 2012 r. Nr 4, poz. 14). Minister zdecydował ponadto, że przeciwwskazaniem do leczenia sanatoryjnego (także rehabilitacji) są:

  • stan chorobowy, w którym leczenie w sanatorium mogłoby spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta,
  • choroba zakaźna w fazie ostrej,
  • ciąża i połóg,
  • czynna choroba nowotworowa oraz
  • okres przed upływem: 5 lat w przypadku czerniaka złośliwego, białaczki, ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych, nowotworów nerki, 12 miesięcy — w przypadku innych nowotworów złośliwych, od zakończenia leczenia operacyjnego, chemioterapii, radioterapii, z wyłączeniem leczenia hormonalnego.

Co ważne, skierowania do sanatorium oraz zaświadczenia o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w danym uzdrowisku, wystawione przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, czyli przed 8 stycznia 2012 r., na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują ważność.