W Dz.U. z 21 sierpnia 2015 r. pod poz. 1220 opublikowano Ustawę z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy — Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw.

Nowelizacja dotyczy m.in. umów o pracę na okres próbny. Umowę o pracę pracodawca będzie zawierał na okres próbny, na czas nieokreślony albo na czas określony (art. 25 § 1 kp). Obecnie umowę o pracę zawiera się na czas nieokreślony, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, natomiast każdą z tych umów może poprzedzać umowa o pracę na okres próbny, nieprzekraczający 3 miesięcy.
Wprowadzono przepisy, zgodnie z którymi umowę o pracę na okres próbny, nieprzekraczający 3 miesięcy, zawiera się w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia w celu wykonywania określonego rodzaju pracy. Natomiast ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem jest możliwe (art. 25 § 3 kp):

  • jeżeli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania innego rodzaju pracy,
  • po upływie co najmniej 3 lat od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy o pracę, jeżeli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania tego samego rodzaju pracy; w tym przypadku dopuszczalne jest jednokrotne ponowne zawarcie umowy na okres próbny.

Co do umów na czas określony, zmieniono art. 251 kp. W nowym brzmieniu stanowi on m.in., że okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Zasada ta nie dotyczy umów o pracę zawartych na czas określony (art. 251 § 4 kp):

  • w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
  • w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
  • w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
  • w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie — jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Inne zmiany dotyczą m.in. wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania umowy o pracę przez pracownika, odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy itd.

Ustawa wejdzie w życie 22 lutego 2016 r., natomiast do umów o pracę na czas wykonania określonej pracy oraz umów na czas określony trwających w tym dniu, co do zasady, stosuje się przepisy dotychczasowe. Wszystkie przepisy przejściowe, które dotyczą umów na czas określony, określa art. 14 nowelizacji kp.