Biblioteka ma obowiązek ustalania przypadających im należności pieniężnych, w tym o charakterze cywilnoprawnym, oraz terminowego podejmowania czynności zmierzających do wykonania zobowiązania (art. 42 ust. 5 Ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, dalej: ustawa o finansach publicznych). Poza tym sposób dokumentowania, ujmowania w księgach rachunkowych i rozliczania kar umownych biblioteka powinna opisać w swojej polityce rachunkowości (art. 10 ust. 1 Ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, dalej: ustawa o rachunkowości).
Jak wobec tego powinno się wprowadzić zapis w polityce rachunkowości, żeby np. określić kwotę przekazania przez kierownika wypożyczalni do działu księgowości informacji o wystąpieniu kary na koncie czytelnika? Monity są wysyłane, ale egzekwowanie kar przekracza wartość książek.
Biblioteka nakłada na czytelników kary za przetrzymywanie książek.
Czy w ewidencji księgowej powinna ujmować wszystkie naliczone w programie bibliotecznym kary, tj. analitycznie każdy czytelnik imiennie?
Jak obecnie ująć w ewidencji księgowej należności z tytułu kar, które już dawno się przedawniły?
Czy zapis „100% odpisy aktualizacyjne” można stosować równolegle już w momencie ewidencjonowania naliczonych należności?
Czy pozostałe przychody z tytułu naliczonych kar i finansowe przychody z tytułu naliczonych odsetek instytucja musi zaplanować w planie finansowym?
Czy w kwartalnym sprawozdaniu Rb-N instytucja wykazuje wysokość należności z tytułu kar pomniejszone o odpisy aktualizacyjne, czy też wykazuje należności w pełnej wysokości, a dopiero na koniec roku, tak jak do bilansu, pomniejsza należności o odpis?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, a także z regulaminem dotyczącym udostępniania zbiorów biblioteki — biblioteka pobiera opłaty za nieterminowe przetrzymywanie książek.
Czy w związku ze stanem epidemii biblioteka może zaniechać wystawiania, wysyłania i poboru upomnień czytelniczych?
Czy w obecnej sytuacji jest to naruszenie Ustawy z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (dalej: ustawa o dyscyplinie finansów publicznych) z tytułu nieustalenia i niedochodzenia należności?
- Niedawno NSA wydał niezwykle istotne orzeczenie dla bibliotek pobierających opłaty za przetrzymywanie książek
- Orzeczenie rozstrzyga, czy tzw. kaucja czytelnicza oraz opłata za opóźnienie w zwrocie książek jest czynnością podlegającą VAT
- NSA uznał, że są to czynności niepodlegające opodatkowaniu, a VAT od wydatków związanych np. z zakupem książek nie podlega odliczeniu, gdyż w całości jest związany z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT
Czytelnicy, którzy przetrzymują wypożyczone książki otrzymują z biblioteki listy polecone z prośbą o ich zwrot. Gdy przynoszą książki, biblioteka obciąża ich karą za przetrzymane pozycje biblioteczne i kosztami, które poniosła na znaczki pocztowe. Pieniądze przyjmowane są na kasę fiskalną w dwóch osobnych pozycjach. Zwrot za znaczki pocztowe jest przyjmowany w ich nominalnej wartości — biblioteka nie nalicza żadnej marży.
Czy biblioteka może przyjmować wpłaty za znaczki pocztowe ze stawką zwolnioną?
Na kierownictwie bibliotek spoczywa obowiązek określenia procedur dokonywania wydatków ze środków publicznych. Jakich więc zapisów powinien w polityce rachunkowości dokonać dyrektor małej biblioteki publicznej, która nie prowadzi kasy i rozliczeń środków pieniężnych dokonuje w formie bezgotówkowej, a w regulaminie wypożyczeń ma zapisy, że są pobierane kary i kaucje. Czy oprócz „polecenia przelewu” są inne możliwości do zastosowania w tym przypadku?