rekrutacja wewnętrzna

Zatrudnienie pracownika bez przeprowadzenia naboru

Chociaż poprzedni dyrektor wprowadził w instytucji kultury regulamin naboru na wolne stanowiska pracy, obecny dyrektor zatrudnił pracownika na podstawie umowy o pracę na okres próbny bez przeprowadzenia naboru. Z przepisów tego regulaminu wynika, że nabór powinien być przeprowadzony na podstawie otwartego i konkurencyjnego naboru, który przeprowadza się w postępowaniu rekrutacyjnym.
Czy w takiej sytuacji dyrektor powinien rozwiązać umowę z tak zatrudnionym pracownikiem i ogłosić nabór?
Czy też dyrektor może wprowadzić aneks do regulaminu naboru pozostawiający podjęcie decyzji o rozpoczęciu naboru wyłącznie do swojej kompetencji?

Jak awansować właściwe osoby w instytucji? Kto powinien zostać kierownikiem?

Jestem dyrektorem dużego działu w jednej ze stołecznych instytucji kultury i mam to szczęście, że nasz dział intensywnie się rozrasta. Myślę o stworzeniu nowych stanowisk kierowniczych, ponieważ aktualnie raportuje do mnie tak, wielu podwładnych, że nie mam możliwości wspierania ich tak, jak tego potrzebują. Przy wewnętrznej rekrutacji część zespołu mogłaby być niezadowolona z nowych kierowników, którzy byli pierwotnie ich kolegami.
Czy postawić na awansowanie osób, które naturalnie dobrze ze wszystkimi współpracują, czy na pierwszym miejscu postawić na umiejętności merytoryczne?
Jak zadbać o atmosferę w zespole po zmianach?
A może jednak zaryzykować i zatrudnić kogoś spoza instytucji?

Rekrutacja wewnętrzna — jakie przynosi korzyści, jak ją przeprowadzić i jak zachęcić pracowników, aby brali w niej udział?

• Rekrutacja wewnętrzna może być lekarstwem na trudną sytuację na rynku
• Pracownicy zostają dłużej w instytucjach kultury, które umożliwiają im rozwój
• Największe opory pracowników instytucji budzą niejasne zasady rekrutacji wewnętrznej i potencjalna niechęć pozostałej części zespołu

Rynek pracownika — czyli jak sobie radzić z niedoborem pracowników, jak rekrutować, kiedy nie ma wielu chętnych, i jak promować markę pracodawcy?

• Niewątpliwie nadszedł okres, gdy warunki zatrudnienia dyktuje nie pracodawca, lecz pracownik
• W takiej sytuacji może się okazać, że pozyskanie wartościowego pracownika będzie kosztowało więcej wysiłku, a nawet — pewne ustępstwa
• Paradoksalnie, problem z rękami do pracy może zaowocować korzyściami dla instytucji jako pracodawcy i dla jej oferty

Rekrutacja wewnętrzna jako sposób na ograniczenie kosztów i zmotywowanie pracowników w instytucjach kultury

• Zaletą rekrutacji wewnętrznej jest nie tylko ograniczenie kosztów pozyskania pracowników i zmotywowanie zespołu, ale także ograniczenie odejść personelu oraz awansowanie pracowników, którzy dobrze znają instytucję • Proponowanie awansu tylko wybranym pracownikom jest metodą szybszą i bardziej skuteczną, ale budzącą więcej kontrowersji • Pracownik, któremu nie udało się awansować w wyniku rekrutacji wewnętrznej, nie powinien obawiać się konsekwencji ze strony przełożonego