Decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego trafiły w marcu br. nowe elementy.
Dopisano następujące elementy:
- koszyk wikowy — tradycja wyplatania w gminie Ciężkowice,
- wyplatanie z korzeni świerkowych w Beskidzie Śląskim,
- tradycje barbórkowe oraz kult św. Kingi wśród górników w kopalniach soli w Bochni i Wieliczce,
- zwyczaje związane z kultem św. Barbary oraz tradycje górników kruszcowych na ziemi tarnogórskiej,
- tradycje kulturowe górniczych orkiestr dętych z Górnego Śląska,
- bobowska koronka klockowa,
- plecionkarstwo na Śląsku Opolskim,
- zielarstwo i ziołolecznictwo na Śląsku Opolskim,
- tradycje hafciarskie w Dobrzeniu Wielkim.
Obecnie na liście znajdują się już 73 wpisy. Ratyfikowana przez Polskę Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego sporządzona w Paryżu 17 października 2003 r. definiuje w art. 2 niematerialne dziedzictwo kulturowe jako:
- praktyki,
- wyobrażenia,
- przekazy,
- wiedzę,
- umiejętności,
oraz związane z nimi:
- instrumenty,
- przedmioty,
- artefakty,
- przestrzeń kulturową
– które wspólnoty, grupy i, w niektórych przypadkach, jednostki uznają za część własnego dziedzictwa kulturowego, przekazywane z pokolenia na pokolenie i stale odtwarzane przez wspólnoty i grupy w relacji z ich otoczeniem, oddziaływaniem przyrody i ich historią oraz które zapewnia im poczucie tożsamości i ciągłości, przyczyniając się w ten sposób do wzrostu poszanowania dla różnorodności kulturowej oraz ludzkiej kreatywności.
W konwencji chodzi o takie niematerialne dziedzictwo kulturowe, które jest zgodne z prawami człowieka, jak również odpowiada wymogom wzajemnego poszanowania między wspólnotami, grupami i jednostkami oraz zasadom zrównoważonego rozwoju. W rozumieniu konwencji niematerialne dziedzictwo kulturowe przejawia się między innymi w następujących dziedzinach:
- tradycje i przekazy ustne, w tym język jako nośnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego;
- sztuki widowiskowe;
- zwyczaje, rytuały i obrzędy świąteczne;
- wiedza i praktyki dotyczące przyrody i wszechświata;
- umiejętności związane z rzemiosłem tradycyjnym.
Z kolei art. 12 konwencji nakłada na państwa-strony obowiązek inwentaryzacji przejawów tego dziedzictwa znajdujących się na ich terytoriach. Krajowa lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego ma charakter informacyjny i jest stale aktualizowana.
Narodowy Instytut Dziedzictwa zachęca wszystkie środowiska związane z praktykowaniem tradycji, zwyczajów, obyczajów, wykonywaniem tradycyjnego rzemiosła i rękodzieła, kultywujące pamięć historyczną, przechowujące wiedzę tradycyjną i wierzenia, zajmujące się tradycjami muzycznymi, widowiskowymi, językowymi i wszelkimi innymi przejawami usankcjonowanej tradycją działalności człowieka do zgłaszania tych zjawisk do wpisu na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
Wniosek należy wysłać pocztą lub złożyć osobiście w kancelarii NID pod adresem: ul. M. Kopernika 36/40, 00-924 Warszawa.