Nauczyciel może zaproponować program nauczania opracowany samodzielnie lub we współpracy z innymi nauczycielami. Może też zaproponować program opracowany przez innego autora albo program opracowany wprawdzie przez innego autora, ale ze zmianami dokonanymi przez samego siebie lub we współpracy z innymi nauczycielami.

Tak postanowił minister kultury i dziedzictwa narodowego. Podpisane przez niego 25 lutego 2011 r. rozporządzenie w sprawie dopuszczania do użytku w szkołach artystycznych programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników dla szkół artystycznych weszło w życie 25 marca 2011 r. (Dz.U. Nr 52, poz. 268). Określa ono m.in. szczegółowe warunki i tryb dopuszczania programów nauczania i podręczników do użytku w szkole artystycznej. I tak np. podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego musi spełniać określone warunki. A mianowicie:

  1. zawiera systematyczną prezentację wybranych treści nauczania, ujętych w podstawie programowej;
  2. jest poprawny pod względem merytorycznym, dydaktycznym, wychowawczym i językowym, w szczególności:
    • uwzględnia aktualny stan wiedzy naukowej, w tym metodycznej,
    • zawiera materiał rzeczowy i materiał ilustracyjny odpowiedni do poziomu kształcenia, zwłaszcza pod względem stopnia trudności, formy przekazu, właściwego doboru pojęć, terminów i sposoby ich wyjaśniania,
    • ma logiczną i spójną konstrukcję;
  3. zawiera treści zgodne z przepisami prawa;
  4. ma estetyczną szatę graficzną;
  5. nie zawiera materiałów reklamowych innych niż informacje o publikacjach edukacyjnych.

Obecne rozporządzenie zastąpiło rozporządzenie z 31 stycznia 2005 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 30, poz. 254), które utraciło moc 23 kwietnia 2010 r.