W Dz.U. z 30 września 2013 r. pod poz. 1149 opublikowano Ustawę z 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy — Ordynacja podatkowa, ustawy — Kodeks karny skarbowy oraz ustawy — Prawo celne.

Zobowiązania podatkowe przedawniają się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). W określonych przypadkach bieg tego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu.

Od 15 października 2013 r., bo w tym dniu nowe przepisy weszły w życie, może to mieć miejsce m.in. z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania (art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Poprzednio przepis ten nie przewidywał wspomnianego tu zawiadomienia podatnika.

Nowelizacją dodano też do Ordynacji podatkowej przepis art. 70c. Wprowadzono w nim zasadę informowania podatnika o nierozpoczęciu lub zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Podatnika zawiadamia organ podatkowy właściwy w sprawie zobowiązania podatkowego, z którego niewykonaniem wiąże się podejrzenie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego.

Zawiadomienia dokonuje się najpóźniej z upływem wspomnianego wyżej pięcioletniego terminu przedawnienia. Organ ten zawiadomi także podatnika o rozpoczęciu lub dalszym biegu terminu przedawnienia po upływie okresu zawieszenia.

Przepisy te stosuje się odpowiednio do należności płatników lub inkasentów z tytułu niepobranych albo niewpłaconych podatków.

Zmianę związaną z obowiązkiem informowania wprowadzono także do Ustawy z 10 września 1999 r. — Kodeks karny skarbowy (dalej: kks) oraz Ustawy z 19 marca 2004 r. — Prawo celne.

Obowiązkiem tym obciążono organy prowadzące postępowanie przygotowawcze, tj. urzędy skarbowe, inspektorów kontroli skarbowej i urzędy celne. Organy te informują o wszczęciu i prawomocnym zakończeniu postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe właściwe organy podatkowe lub celne, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem zobowiązania podatkowego lub powstaniem długu celnego (art. 133 § 3 i art. 134 § 1a kks oraz art. 65c Prawa celnego).