W Dz.U. z 24 lutego 2015 r. poz. 251 opublikowano Ustawę z 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy — Ordynacja podatkowa.

Za przychody z innych źródeł, zgodnie z dodanym do art. 20 Ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ust. 1b uznano także przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące ze źródeł nieujawnionych.

Za przychody takie uważa się przychody:

  • nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach obejmujące przychody ze źródeł wskazanych przez podatnika, ujawnione w nieprawidłowej wysokości,
  • ze źródeł nieujawnionych obejmujące przychody ze źródeł niewskazanych przez podatnika i nieustalonych przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej

— w kwocie odpowiadającej nadwyżce wydatku nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi, uzyskanymi przed poniesieniem tego wydatku.

Podstawę opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach (pochodzących ze źródeł nieujawnionych) stanowi w roku podatkowym przychód odpowiadający kwocie nadwyżki wydatku nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi.

W przypadku wystąpienia w roku podatkowym więcej niż jednej nadwyżki, podstawę opodatkowania stanowi suma tych nadwyżek.

Zryczałtowany podatek dochodowy od tych przychodów wynosi 75% podstawy opodatkowania, czyli tak jak przed nowelizacją.

Zobowiązanie podatkowe z tytułu opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach (pochodzących ze źródeł nieujawnionych) nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym zakresie (art. 68 § 4a Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. — Ordynacja podatkowa).

Ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2016 r.