W Dz.U. z 15 marca 2016 r. pod poz. 352 opublikowano Ustawę z 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.

Ustawa określa:

  • zasady i tryb udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, a także warunki ponownego wykorzystywania,
  • podmioty, które udostępniają lub przekazują te informacje oraz
  • zasady ustalania opłat za ponowne wykorzystywanie.

Informacja sektora publicznego to każda treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej, będąca w posiadaniu podmiotów publicznych. Natomiast ponowne wykorzystywanie to wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (czyli użytkowników), informacji sektora publicznego, w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny publiczny cel, dla którego informacja została wytworzona.

Podmiotami zobowiązanymi do udostępniania lub przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania są m.in. jednostki sektora finansów publicznych oraz ich związki. Ustawa przewiduje wyłączenia z tego obowiązku, ale wyłączenia te niektórych instytucji kultury nie obejmują.

Ustawa nie dotyczy bowiem informacji sektora publicznego, które są w posiadaniu m.in. państwowych i samorządowych instytucji kultury oraz innych podmiotów prowadzących działalność kulturalną.

Wyjątkiem są:

  • państwowe i samorządowe muzea, a także
  • biblioteki publiczne,

– chyba że informacje stanowią informacje publiczne podlegające udostępnieniu w BIP.

Każdemu przysługuje prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego udostępnionych publicznie (np. poprzez BIP), a także przekazanych na wniosek o takie wykorzystanie. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu, ale tylko w zakresie i na zasadach określonych w ustawie, i dotyczy m.in. informacji niejawnych oraz tajemnic ustawowo chronionych.

Zasadą jest, że informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ich ponownego wykorzystywania bezpłatnie. Jednak podmiot zobowiązany może nałożyć opłatę za ponowne wykorzystywanie, jeśli przygotowanie lub przekazanie informacji w sposób lub w formie wskazanej we wniosku wymaga poniesienia dodatkowych kosztów.

Natomiast, jeśli chodzi o muzea, do Ustawy z 21 listopada 1996 r. o muzeach dodano przepisy art. 25 ust. 4 i 5. Wynika z nich, że przepisy ustawy stosuje się w przypadku ustalania i pobierania opłat za:

  • czynności związane z udostępnieniem informacji sektora publicznego,
  • udostępnianie wizerunków muzealiów z wykorzystaniem informatycznych nośników danych.

Ponadto wprowadzono zasadę, że dostęp do informacji służących zapewnieniu bezpieczeństwa muzealiom ze względu na ochronę przed zagrożeniem pożarowym, kradzieżą i innego rodzaju niebezpieczeństwem, które grozi zniszczeniem lub utratą zbiorów, podlega ograniczeniu.

Ustawa, w zdecydowanej większości, wejdzie w życie 16 czerwca 2016 r.