W Dz.U. z 4 września 2018 r. pod poz. 1695 opublikowano Program realizacji Umowy między Rządem RP a Rządem Republiki Turcji o współpracy w dziedzinach nauki, oświaty i kultury na lata 2017–2020, podpisany w Warszawie 17 października 2017 r.

Program obowiązuje od 19 sierpnia 2018 r. i wynika z niego, że strony będą m.in.:

  • rozwijały współpracę w dziedzinie ochrony dziedzictwa kulturowego i historycznego;
  • współpracowały w celu stworzenia spisu polskich ruchomych i nieruchomych zabytków i dóbr kultury w Turcji oraz spisu tureckich ruchomych i nieruchomych zabytków i dóbr kultury w Polsce, a także wspierały współpracę w dziedzinie archeologii, muzealnictwa i konserwacji dziedzictwa kulturowego;
  • organizowały staże i pobyty studyjne dla specjalistów w zakresie konserwacji i restauracji zabytków oraz muzealnictwa;
  • współpracowały ze sobą w celu zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury stanowiących ich dziedzictwo kulturowe;
  • wspierały bezpośrednią współpracę instytucji zajmujących się sztuką ludową i tradycyjnym rzemiosłem artystycznym, w tym organizację wystaw, oraz udział zespołów artystycznych w festiwalach folklorystycznych organizowanych w drugim państwie;
  • stwarzały warunki do upowszechniania twórczości dramatycznej twórców z obu państw;
  • wspierały udział twórców, artystów i zespołów artystycznych w międzynarodowych konkursach oraz festiwalach muzycznych, teatralnych i filmowych organizowanych w drugim państwie, a także w imprezach kulturalnych upamiętniających istotne dla obu państw wydarzenia z dziejów wzajemnych stosunków;
  • wspierały współpracę w dziedzinie muzyki i tańca, w szczególności przez umożliwianie wymiany doświadczeń między kompozytorami, dyrygentami, solistami i choreografami oraz organizację warsztatów mistrzowskich, a także teatrów operowych i baletowych;
  • sprzyjały bezpośredniej współpracy między instytucjami kultury działającymi w dziedzinie sztuk plastycznych i wzornictwa;
  • wspierały bezpośrednie kontakty między bibliotekami, a w szczególności współpracę między bibliotekami narodowymi obu państw, oraz dokonywanie przekładów dzieł literatury jednego państwa na język drugiego oraz stwarzały warunki dla kształcenia tłumaczy literatury, w szczególności przez organizację pobytów studyjnych i warsztatów translatorskich.