W Dz.U. z 16 maja 2022 r. pod poz. 1027 opublikowano Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 12 maja 2022 r. w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii.

Rozporządzeniem odwołano na obszarze Polski stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Utraciło moc Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340). Rozporządzenie obowiązuje od 16 maja 2022 r. Tym samym w okresie od 16 maja 2022 r. do odwołania na obszarze Polski ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 12 maja 2022 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego, Dz.U. z 16 maja 2022 r. poz. 1028).

Skutkiem odwołania stanu epidemii jest m.in. powrót do poprzednich limitów przedmiotowych zwolnień od podatku dochodowego. Jak wynika z art. 52l Ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof), w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, czyli do końca 2022 r., limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 updof:

  • pkt 9a — wynosi 3000 zł — standardowo wynosi on 1000 zł (chodzi o zapomogi, inne niż wymienione w pkt 26, wypłacane z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji);
  • pkt 26 lit. b — wynosi 10 000 zł — normalnie wynosi on 6000 zł (chodzi o zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, z innych źródeł niż fundusz socjalny, ZFŚS, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra);

Natomiast w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, czyli do końca 2023 r. limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 updof:

  • pkt 67 — wynosi 2000 zł — standardowo wynosi on 1000 zł (chodzi o wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty limitu; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi);
  • pkt 78 lit. b — wynosi 3000 zł — zwykle wynosi on 2000 zł (chodzi o dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu — dzieci i młodzieży do lat 18 sfinansowanych z innych źródeł niż fundusz socjalny, ZFŚS oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra).