Obecna sytuacja skłania do refleksji na temat tego, co jest nam niezbędne do życia. Nie tylko w zakresie relacji, aktywności, ale także stanu posiadania. Nagle okazuje się, że potrzebujemy mniej rzeczy niż nam się wydawało.

Kilka lat temu warszawski Teatr Powszechny zrealizował spektakl-eksperyment poświęcony temu zagadnieniu. Projekt zakładał stopniowe ograniczanie posiadanych przedmiotów do minimum. Casting do udziału w tym przedsięwzięciu przeprowadzono wśród mieszkańców warszawskiej Pragi.

Zgłosiła się jedna osoba, która zdecydowała się maksymalnie zredukować liczbę posiadanych w mieszkaniu przedmiotów — wymuszało to podjęcie decyzji o tym, co jest naprawdę niezbędne. Aktorzy wcielili się w rolę dociekliwych badaczy relacji bohaterki z otaczającymi ją rzeczami. Kamera zarejestrowała proces pozbywania się przedmiotów i ujawniające się wraz z nim emocje.

Doświadczenie z mieszkania, gdzie przeprowadzano eksperyment, posłużyło do postawienia pytań aktorom i widzom: Do czego potrzebujemy przedmiotów? Co nas z nimi łączy? Jak je traktujemy? Co one mówią o nas samych? Na tej podstawie powstał spektakl Minimum, który wraz z nagraniem tworzy całość.

Spektakl ten otwarł cykl Powszechny online. Teatr minimum. Teatr na swojej stronie internetowej i w mediach społecznościowych regularnie udostępnia nagrania archiwalnych spektakli i debat, publikacje i programy w wersji PDF oraz tworzone specjalnie na tę okazje osobiste nagrania artystów. Wszystko znaleźć można m.in. na stronie internetowej teatru.