Najnowsza publikacja Poradnika Instytucji Kultury: Rozwiązania największych problemów dotyczących planu finansowego instytucji kultury
Najnowsza publikacja Poradnika Instytucji Kultury: Rozwiązania największych problemów dotyczących planu finansowego instytucji kultury
W Dz.U. z 5 grudnia 2017 r. pod poz. 2249 opublikowano Rozporządzenie MKiDN z 4 grudnia 2017 r. w sprawie ksiąg ewidencyjnych prowadzonych przez podmioty gospodarcze wyspecjalizowane w zakresie obrotu zabytkami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozporządzenie określa wzór księgi ewidencyjnej zabytków przyjętych lub oferowanych do zbycia na własną rzecz i na rzecz innych osób, o wartości przekraczającej 10 000 zł, prowadzonej przez podmiot gospodarczy wyspecjalizowany w zakresie obrotu zabytkami na terytorium RP, a także ekspertyz wydanych przez ten podmiot, szczegółowy sposób jej prowadzenia i przechowywania oraz dokumentację dołączaną do księgi ewidencyjnej.
Wpisy do księgi ewidencyjnej obejmują cztery części, w których umieszcza się określone dane. I tak, w części:
Wzór księgi ewidencyjnej określa załącznik do rozporządzenia.
Księga ewidencyjna ma:
Fotografie i dokumenty należy dołączyć do księgi w sposób trwały lub zamieścić w oddzielnym zbiorze, nadając każdemu z nich numer porządkowy i dokonując na nich oraz w księdze adnotacji o fakcie ich dołączenia.
Wpisu do księgi ewidencyjnej dokonuje się w ciągu 3 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie warunkujące wpis.
Przy wpisie zamieszcza się imię i nazwisko osoby dokonującej wpisu oraz jej podpis i datę. Wpisów w księdze ewidencyjnej dokonuje się w sposób trwały i czytelny, umieszczając je w porządku chronologicznym, w sposób uniemożliwiający dokonanie późniejszych uzupełnień.
Natomiast sprostowania w treści wpisu dokonuje się przez:
Do księgi ewidencyjnej dołącza się fotografie zabytku, odpis lub kopię ekspertyzy, a także następujące dokumenty:
Jeśli chodzi o fotografie, to powinny one przedstawiać całość zabytku, stan zachowania, elementy szczególne i oznaczenia, tj. opis oznaczeń naniesionych na zabytku, w szczególności znaków, sygnatur, numerów inwentarzowych, pieczęci i napisów.
Fotografie zabytku powinny być kolorowe, wykonane na jednolitym tle, w dobrej ostrości i w formacie co najmniej 9 × 13 cm, o rozdzielczości co najmniej 300 dpi; fotografowany zabytek powinien zajmować większą część kadru; formy płaszczyznowe (malarstwo, grafiki itp.) należy fotografować prostopadle do ich powierzchni.
W przypadku zabytków, których przedstawienie nie jest możliwe na pojedynczym zdjęciu, należy dołączyć dodatkowe zdjęcia wykonane z innego ujęcia.
W przypadku wypełnienia całej księgi ewidencyjnej zakłada się jej kolejny tom. Księgę przechowuje się w sposób chroniący ją przed utratą lub zniszczeniem oraz zabezpiecza przed dostępem osób nieuprawnionych do dokonywania wpisów.
Rozporządzenie obowiązuje od 6 grudnia 2017 r.