W Dz.U. z 3 września 2019 r. pod poz. 1680 opublikowano Ustawę z 19 lipca 2019 r. o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności (dalej: ustawa o marnowaniu żywności).

Ustawa o marnowaniu żywności określa zasady postępowania z żywnością oraz obowiązki sprzedawców żywności w celu przeciwdziałania marnowaniu żywności oraz negatywnym skutkom społecznym, środowiskowym i gospodarczym wynikającym z tego zjawiska.

Z ustawy o marnowaniu żywności wynika m.in., że sprzedawca żywności ma obowiązek zawarcia umowy w formie pisemnej lub elektronicznej pod rygorem nieważności z organizacją pozarządową dotyczącej nieodpłatnego przekazywania żywności spełniającej wymogi prawa żywnościowego, w szczególności ze względu na wady wyglądu tej żywności albo jej opakowań (z wyjątkiem napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 % oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 %) z przeznaczeniem na wykonywanie przez tę organizację zadań w zakresie:

  • pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób,
  • wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, a także
  • działalności charytatywnej, polegającej w szczególności na przekazywaniu żywności osobom potrzebującym lub prowadzeniu zakładów żywienia zbiorowego dla osób potrzebujących.

Ponadto, przepisy wprowadzają obowiązek:

  • ponoszenia przez sprzedawcę opłaty za marnowanie żywności;
  • składania sprawozdań odpowiednim organom zarówno przez sprzedawcę, jak i organizację.

Ustawa obowiązuje zasadniczo od 18 września 2019 r.