Polityka rachunkowości obowiązująca w filharmonii umożliwia stosowanie uproszczeń zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 4 Ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: ustawa o rachunkowości) i w trakcie roku koszty związane z produkcją płyt filharmonia odnosi na bieżąco w koszty (na podstawie dowodów źródłowych księguje się na odpowiednie konta rodzajowe, przy czym prowadzona analityka pozwala na bieżąco ustalić wysokość kosztów związanych z wydaniem tej płyty oraz ustalić ostatecznie koszt jednostkowy).
W 2016 r. filharmonia wydała dwie płyty CD (wydawnictwa własne). Jedna z nich w części jest przeznaczona do sprzedaży, a w części na promocję (odliczono więc część VAT z zastosowaniem prewspółczynnika i współczynnika VAT). Natomiast celem wydania drugiej płyty CD (dofinansowanie z dotacji z MKiDN) była tylko promocja — instytucja nie zamierzała w ogóle przeznaczać tej płyty do sprzedaży. Filharmonia zaewidencjonowała koszty jedynie na kontach rodzajowych (zespół 4) i sporządziła rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym. Dla kontroli zasobów CD filharmonia prowadziła tzw. zeszyt, w którym ujmowała stan początkowy CD oraz zapisywała na bieżąco ich rozchód. Na dzień bilansowy, tj. 31 grudnia 2016 r., filharmonia przeprowadziła spis z natury konkretnych tytułów CD, które wyceniła zgodnie z rzeczywistym kosztem wytworzenia (nie wyższym od ich cen sprzedaży netto). Jak powinna wycenić wartość bilansową CD, które decyzją dyrektora są przeznaczone do promocji — bezpłatnego przekazania, skoro zgodnie z ustawą o rachunkowości w bilansie powinno się ująć wartość wyrobów w możliwej do uzyskania cenie sprzedaży netto? Skoro te CD nie są przeznaczone do sprzedaży, tylko do promocji, to czy ich wartość bilansowa (saldo konta 600 pomniejszone o odpis aktualizujący) równe jest 0 zł?
W poprzednich latach filharmonia nagrała materiał muzyczny, ale nie była wtedy w stanie ocenić, czy i kiedy uda się ten materiał wydać na płycie CD. Koszty związane z tym nagraniem ujęto na kontach rodzajowych w dacie ich poniesienia i na koniec roku przeniesiono na wynik finansowy. W 2016 r. filharmonia wydała ten materiał na płycie. Czy koszty związane z wydaniem, a poniesione w latach ubiegłych, należało ująć na kontach rodzajowych roku 2016 (Wn) i na pozostałych przychodach operacyjnych roku bieżącego (Ma) jako błędy lat ubiegłych (jeśli kwota w ocenie filharmonii jest nieistotna) lub na 820 „Rozliczenie wyniku finansowego” (jeśli to jest kwota istotna) i przyjąć je do kalkulacji kosztu jednostkowego CD, zgodnie z zasadami przedstawionymi wyżej?

Pełna treść artykułu dostępna wyłącznie dla abonentów, po zalogowaniu do serwisu.

Zaloguj się w panelu w prawym górnym rogu serwisu, podając login i hasło, które otrzymałeś od Działu Obsługi Klienta.

Aby uzyskać dostęp do serwisu, wykup abonament lub prenumeratę Poradnika Instytucji Kultury.

Jeśli jesteś prenumeratorem Poradnika Instytucji Kultury, zgłoś się do Biura Obsługi Klienta po login i hasło.