Najnowsza publikacja Wydawnictwa Prawo dla Praktyków: Wygrane w konkursach instytucji kultury. Odpowiedzi na 33 najczęściej zadawane pytania
Temat na czasie: Standardy ochrony małoletnich w instytucjach kultury: Standardy ochrony małoletnich wprowadzone tzw. ustawą Kamilka dotyczą także instytucji kultury oraz Obowiązki pracodawcy w związku z zatrudnianiem osób mających kontakt z małoletnimi -- tzw. ustawa Kamilka
[Szkolenie] Zamówienia publiczne w instytucjach kultury -- tryb podstawowy: przygotowanie, ocena ofert, umowa, obowiązki zamawiających: 23 kwietnia 2024
| Szczególne środki ochrony małoletnich w instytucjach kultury: 8 maja 2024
Instytucja kultury zleciła wykonanie tablic pamiątkowych o wartości 27 000 zł. Będą one wbudowane na stałe w budynek instytucji, który jest jej siedzibą.
W jaki sposób rozliczyć wydatki na wykonanie tablic pamiątkowych — jako bieżące koszty czy jako zwiększenie wartości budynku?
W 2021 r. instytucja kultury nabyła z dotacji podmiotowej środek trwały o wartości 5000 zł (zgodnie z polityką rachunkowości zakwalifikowany do ewidencji środków trwałych). Amortyzację liniową 20% zaksięgowano na koncie 400 „Amortyzacja” w korespondencji z kontem 070 „Umorzenie środków trwałych”. W 2021 i 2022 r. amortyzację ujęto w koszty i weszła ona do wyniku finansowego. Ewidencji nie dokonano poprzez konto 840 „Rozliczenia międzyokresowe przychodów”, gdyż wpływ dotacji podmiotowej księguje się zapisem: Wn 130 „Rachunek bankowy” / Ma 740 „Dotacja podmiotowa”.
Czy taki sposób księgowania jest prawidłowy?
Jak pokryć amortyzację tego środka trwałego w kolejnych latach?
Od 2010 r. instytucja jest właścicielem zakupionego z dotacji celowej organizatora telebimu o wartości początkowej 144 000 zł. Obecnie jest on całkowicie zamortyzowany. W momencie zakupu odliczono VAT. Instytucja chce przekazać telebim miejskiemu ośrodkowi sportu (ekran ma stanąć na stadionie).
W jaki sposób przekazać ten środek trwały?
Czy konieczna jest wycena rynkowa?
Jakie skutki podatkowe wiążą się z przekazaniem telebimu?
Czy instytucja kultury może przekazać nowej jednostce budżetowej gminy, tj. młodzieżowemu centrum sportu i rekreacji, wyposażenie i środki trwałe będące w całości własnością instytucji kultury?
Jakie będą konsekwencje w podatku dochodowym i w VAT dla instytucji kultury w związku z takim przekazaniem?
Czy właściwym dokumentem ma tu być umowa darowizny, czy wystarczy protokół zdawczo-odbiorczy?
Przed budynkiem instytucji kultury postawiono fontannę. Figurkę na fontannę instytucja otrzymała od darczyńcy, a jej zadaniem było założenie misy i doprowadzenie wody. Środki na ten cel pochodzą z dotacji celowej na zagospodarowanie terenu wraz z elementami małej architektury. Fontannę zaklasyfikowano do grupy 211 ze stawką amortyzacji 4,5%.
Instytucja kultury wybudowała także plac zabaw. Każdy element stanowi osobny środek trwały sklasyfikowany w grupie 290 KŚT ze stawką amortyzacji 2,5%.
Czy prawidłowo zakwalifikowano do KŚT fontannę i plac zabaw?
Instytucja kultury zakupiła środek trwały częściowo ze środków własnych, a częściowo z dotacji celowej, zmniejszyła więc plan kosztów własnych z przeznaczeniem na zakup środka trwałego. Przychody własne (konta 700 i 760) są zaprezentowane zarówno w planie finansowym, jak i w rachunku zysków i strat, ale nie po stronie kosztów (mimo, że środki te wydano na zakup środka trwałego). W tym roku w rachunku zysków i strat instytucja kultury osiągnie zysk wynikający z tych przychodów. Ze względu na amortyzację tego środka trwałego w latach kolejnych mogą wystąpić straty.
Czy jest to prawidłowe?
Instytucja kultury powstała 10 marca 2023 r. poprzez podział innej instytucji. 25 maja tego roku poprzednia jednostka przekazała nieodpłatnie prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami (jeden w trakcie amortyzacji, a drugi całkowicie zamortyzowany).
Pod jaką datą ująć tę transakcję i jak ją zaksięgować?
Miejski ośrodek kultury otrzymał środki finansowe z programu Konwersja cyfrowa domów kultury. Zakupił z nich środek trwały, który sukcesywnie w kolejnych latach będzie amortyzować.
Czy otrzymane środki finansowe w kwocie przeznaczonej na zakup środka trwałego należy przypisywać w przychodach równolegle z księgowaniem amortyzacji?
Ostatni spis inwentaryzacyjny w instytucji kultury przeprowadzono między 7 a 27 grudnia 2019 r. Inwentaryzację rozliczono 31 grudnia 2019 r. Zgodnie z Ustawą z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: ustawa o rachunkowości) inwentaryzację środków trwałych przechowywanych na terenie strzeżonym należy przeprowadzić minimum raz na cztery lata.
Jak należy liczyć ten okres czterech lat — czy od początku spisu, od jego zakończenia, od daty protokołu poinwentaryzacyjnego, a może po prostu chodzi tu o całe lata kalendarzowe?
Zakupione książki biblioteka zaksięgowała następująco:
Czy to księgowanie jest prawidłowe?
Na podstawie umowy pomiędzy gminą a instytucją kultury przydzielono dotację celową 2 mln zł na wykonanie robót budowlanych – adaptacji budynku. Na podstawie otrzymanych faktur i otrzymanej dotacji częściowej 282 000 zł w księgach umieszczono zapisy: 080 „Środki trwałe w budowie” / 200 „Rozrachunki z odbiorcami i dostawcami” — 282 000 zł, 130 „Rachunek bankowy” / 840 „Rozliczenia międzyokresowe przychodów” — 282 000 zł. Dalszy etap inwestycji ma przejąć od instytucji gmina.
Czy instytucja ma nadal rozliczać tę inwestycję, a jeśli tak, to na podstawie jakich dokumentów?
Instytucja kultury kupuje rekwizyty do inscenizacji teatralnych o wartości przekraczającej 10 000 zł. Zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości instytucja odpisuje je w koszty zużycia materiałów. Rekwizyty te używane są w działalności kulturalnej przez ponad rok (spektakle grane są z przerwami przez kilka lat). Działalność ta przynosi zyski w postaci wpływów z biletów.
Czy rekwizyty do inscenizacji powinny być traktowane jako koszt zużycia materiałów (do spektaklu) czy jako środek trwały?
Czy zapis w polityce rachunkowości pozwala instytucji na uznanie rekwizytów za koszty zużycia materiałów w momencie ich zakupu?